Pizza met ananas

Wat kan een pizza op z’n tijd toch lekker zijn. Van jong tot oud kan iedereen haast wel een stukje bekoren. Het mooie ervan is dat je een pizza naar eigen smaak kunt beleggen.

Althans…

Er is geloof ik geen etenswaar waarover de meningen zo verdeeld zijn als over een pizza met ananas. Als het om pizza met ananas gaat heb je doorgaans twee kampen:

Enerzijds heb je Team Anti-Ananas, zij zijn van mening dat ananas niet bestemd is voor en pizza, maar gewoon in een cocktail of bij een dessert geserveerd moet worden.

Aan de andere kant heb je het Team Ananas, in het bijzonder gaat het om pizza Hawaii. Iedereen kent hem wel, deze pizza omvat in de regel tomatensaus, bij voorkeur een gelijkmatige laag op de bodem van de pizza, bestrooid met kaas, en voorzien van plakjes ham, en afsluitend de befaamde stukjes ananas.

Deze kampen zijn zo sterk aanwezig dat zelfs de politici van deze wereld niet schromen om uit te komen voor hun kamp. De president van IJsland zat het zelfs zo hoog dat hij (als hij dat kon) ananas op pizza bij de wet zou willen verbannen, gelukkig voor Team Ananas kwam dat niet zo ver.

Canada schijnt daarentegen weer bij Team Ananas te zitten. Dit is eigenlijk ook niet zo gek, want hoewel pizza met ananas bij iedereen bekend staat als pizza Hawaii, vind deze pizza daar niet zijn oorsprong. Deze pizza werd in 1962 door een naar Canada geëmigreerde Griek uitgevonden in het plaatsje Chatham. Pizza Hawaii lijkt dus een stukje Canadese trots, hetgeen Team Ananas wel verklaard.

Schijnbaar ligt het dus nogal gevoelig in welk team men zit. Maar als dit zo gevoelig ligt, werk je dan ook met alleen maar Pro-ananas op pizza collega’s?

Dat is precies wat ik mij steeds meer begon af te vragen. Omdat dit natuurlijk en gevoelige kwestie is, heb ik al mijn collega’s anoniem gevraagd een poll in te vullen. Nu durf ik er zelf openlijk voor uit te komen dat ik bij Team Anti-Ananas zit, maar tot mijn schrik kwam ik erachter dat er van de negentien collega’s die mijn poll beantwoorden er zes bij Team-Ananas zitten… en ik dacht mijn collega’s te kennen.

Overigens kan ik zelf een goede zelfgemaakte pizza wel waarderen, en ik besteed veel tijd en aandacht in het vinden van het perfecte pizzadeeg. Na veel tijd en moeite heb ik (althans dat vind ik zelf) de perfecte werkwijze voor het bereiden van een heerlijk pizzadeeg gevonden!

Als daar zo veel tijd en moeite in zit, moet je die werkwijze dan niet beschermen middels een octrooi? Nou, dat is het overwegen waard, maar in ruil voor octrooibescherming moet je de vinding op een nawerkbare manier publiceren. Mijn werkwijze hou ik dan ook liever geheim, zoals ook het recept van Coca-Cola al sinds 1891 geheim is.

Wel wil ik jullie een tip meegeven om een ovenheerlijke pizza te kunnen bakken. Om zo’n pizza goed te kunnen bakken kun je het best gebruik maken van een speciale oven. Een gemiddelde oven kun je vaak maar tot 250 graden Celsius opstoken, terwijl je voor het bakken van een pizza temperaturen rond de 450 graden Celsius nodig hebt. Speciaal voor het bakken van je zelfgemaakte pizza zijn er draagbare ovens ontwikkeld die op gas of hout worden gestookt, ideaal om de pizza mooi krokant en luchtig mee te krijgen!

Heb jij nu ook zo’n zin in pizza?  Anders ik wel!

Eet smakelijk!